Affet Beni Çocukluğum


Düşünemedim
düşünemedim ah! anne
dışarıda koşup oynarken
bir kız geçti yanımdan
yaşıtımdı anne
bakamadım
bakmaya cesaret edemedim anne
yine giydirmiştin beni
hani seversin ya sen süslemeyi
ayağımda pembe pabuç
saçlarımda kurdeleler
üzerimde en sevdiğim elbisem
anne!
benim elbiselerim mi renkli
bir kız gördüm
oyun oynuyordum
yanımdan geçti anne
üstünde kir
üstünde yağ
üstünde kan vardı anne
düşünemedim
düşünemedim ah! anne
ben vak vaklı sandalyemde otururken
o kaldırım taşında gözlerimin içine baktı
hava soğuk
kaldırım ıslak...
elimde çikolatalı ekmek
ah! ben ne bencileyim anne
soramadım
paylaşamadım
oysa paylaşmayı sen öğretmiştin
baka baka kalktı karşımdan
belli ki açtı
eve mi gidiyordu acaba
gözü çikolatalı ekmeğimde
ayakları yolda gidiyordu annem
ah annem!
ben böyle bir ses hiç duymadım
karşımda oturan
yolumda yürüyen
o pis,pasaklı dediğim
karşımda yok anne
koca bir arabanın lastiklerinde...
düşünemedim
düşünemedim ah! anne

AFFET BENİ ÇOCUKLUĞUM:((


çocuklugumu bilmem ama isallah gençligim beni affeder

bilemezsin...
kaderi değiştiremezsin...

burada önemli olan yüreğinin acıyabilmesidir.

zira bizleri insan sıfatına sokanda bu duygulardır.


güzel bir çalışma olmuş tebrikler...

bir kız gördüm
oyun oynuyordum
yanımdan geçti anne
üstünde kir
üstünde yağ
üstünde kan vardı anne
düşünemedim
düşünemedim ah! anne
ben vak vaklı sandalyemde otururken
o kaldırım taşında gözlerimin içine baktı
hava soğuk
kaldırım ıslak...
elimde çikolatalı ekmek
ah! ben ne bencileyim anne
soramadım
paylaşamadım
oysa paylaşmayı sen öğretmiştin
baka baka kalktı karşımdan
belli ki açtı
eve mi gidiyordu acaba
gözü çikolatalı ekmeğimde
ayakları yolda gidiyordu annem
ah annem!
ben böyle bir ses hiç duymadım
karşımda oturan
yolumda yürüyen
o pis,pasaklı dediğim
karşımda yok anne
koca bir arabanın lastiklerinde...
düşünemedim
düşünemedim ah! anne


güzeldi...
vefalıydı.
duyguluydu şiir...
sevgiyle..

Çok güzel bir çalışma yüreğinize sağlık
saygılar

pişmanlık neden kaybedilince ortaya çıkıyor...hayatta pişman olmadan ders alamıcak mıyız...

bendee pişmanım eda babanneme yazdığım şiirden anlarsın...

Acı bir anı! Dizelerde titriyor!!
İnsanın insan yanı.

Çok etkileyici... tebrik eder,

Selamlar, saygılar sunarım.

Tebrikler
yüreğine saglık
kalemin daim yüreğin gül olsun
mutlu kal...

en iyi şiirin bu bence


tebriklerimle

Kutlarım çok güzeldi
şiir

sevgi saygı ve hürmetle

sustum...sevgilerimle...

Şiir dilin nefis, akıcı ama...Sen hassas birisin biliyorum...Bu şiir son zamanlarda beni en çok etkileyen şey oldu eda...Bana insanı hatırlattığın için...Bana sahip olduklarımıza şükretmemiz gerektiğini hatırlattığın için...Ve bana şu dünyada senin gibi birinin varolduğunu anımsattığın için...Teşekkür ederim 'bacım'...Belki sonu romantik olmadı ama...İnsanın senin gibi bir kardeşi olsa sırtı yere gelmez inan.Tüm kalbimle:Teşekkürler...

düşünemedim anne
...
kimseler aglamaz senın gladıgın gibi
bir yetimdir der yüreğin onun yangınında
belkide ben olsam
yohut herhangi biri olsa
es gecerdi belki bu yasadıgını
ama o kadar guzel bir yüreğin varki
cevrende yasananları kalemıne dokuyon
sevgili kardeşim...

sevgiler..

mavi ölüm tarafından 7/7/2007 2:31:35 PM zamanında düzenlenmiştir.

vicdan azabı ve pişmanlık kokuyor şiiriniz...
akla geldikçe hüzünlendiren olaylar..
çocukluk işte,normaldır..
içten ve samımıydı..kutlarım..sevgimle...

yüregine kalemine saglık.
saygılarımla...

"gözü çikolatalı ekmeğimde"
içinde derin bir hüzün var diğer mısralara nazaran....

yorum yapabilecek gücü kendimde bulamıyorum... harika :)

yolun açık olsun :))

eğer vermiş olsaydın.......öyle mi...!!!bunu bilemezsin...
izler bırakıyor etrafında her yaşanan ,her pişmanlık..ama ne çare...!işte insan böyle şekilleniyor,böyle kaybediyor masumluğunu..
tebrikler,hoş bir çalışmaydı..
saygılarımla...

koca bir arabanın lastiklerinde...
düşünemedim
düşünemedim ah! anne

AFFET BENİ ÇOCUKLUĞUM:((


içimi acıttı şiiriniz
hüzünlendirdi duygular
tebrikler