mum gibi(gülce/ bahçe)
hiç
için değeri yok bilirim değer bilene kurban bile olur gerekirse ölürüm yıkılmış kent ışığı süzülürken güne süzüldüğünde apaçıktır görünür kendi sin bir çocuk ağlayışı yüreğini burunca acıtıp dağlayışı değer iken turunca sin uzak mı sanırsın bir adımlık ötesi belki çizginin yanı belki daha ortanca avuntuda delince seheredir yelince taşkıncadır selince güne cama vurunca sabahın düşü dolar şafak kırmızı fular ikindileyin solar karşısında durunca olasılık yüzünde ovasında düzünde ozan efe sözünde saate an kurunca 1107107denizli |
Etkisi de güzeldi.
Selamlarımla.