MECNUN VE LEYLASeher yeli gibi estin de geçtin Ne anladık seni nede tanıdık Gönlüm derununa ansızın düştün Asırlık aşk gibi narına yandık Çöller ezberledi senin ismini Kumlar gördü görmedik biz cismini Hayal meyal gönle yazdık resmini Seni bilmem biz bu aşkı beğendik Yürüdük yürüdük bitmedi yollar Dualar ettikçe yoruldu kollar Boş yere çırpındı boşlukta eller Gide gide bir kütüğe dayandık Aşk ile dönerken biz yıllar yılı Bir değil kırk yardık elimde kılı Boşa harcadık biz eldeki pulu Gülüşün,bakışın cilvene kandık Hiç yatak görmedi yıllarca başım On değil yüz değil bin oldu yaşım Gözyaşım dinmedi oldu yoldaşım Biz mecnun olunca sen Leyla sandık Geceler erince döndük sabaha Sitem eylemedik biçmedik baha Aklımız erince gerçek felaha Mecnun Hakka erdi Leyla’yı andık Mustafa Göktekin |
Cümlemize böyle bir aşkla yanmayı,semeyi-sevilmeyi nasib eylesin.
Güzel şiirinizi gönülden tebrik ediyorum/selam ve saygılarımla