YalnızlıkDolaşıyorum yine yapayalnız Bir başıma sokaklarda Yollar kucaklıyor beni Bir dosta sarılırcasına Böyle avutuyorum belki gönlümü Böyle atıyorum belki hüznümü Yalnızım evet her zamanki gibi Yalnız yapayalnız tek başıma Yürüyorum ıssız kaldırımlarda Bir ben kalmış gibiyim Sanki şu koca dünyada Önüm yalnızlık arkam yalnızlık Her yer zifiri karanlık. Bir dostum yok ki omzunda ağlayayım Bir sevenim yok ki aşka,sevgiye kanayım Bir tas su verenim yok ki hastayım diyeyim Bir bekleyenim yok ki yanına gideyim Bir dinleyenim yok ki derdimi diyeyim Bir hayalim yok ki artık umut edeyim Kalabalık içinde yalnızım Geceler içinde sessizim Bir başıma kalmışım Yalnızım çok yalnızım Sözün bittiği yerdeyim. |
Bir sevenim yok ki aşka,sevgiye kanayım
Bir tas su verenim yok ki hastayım diyeyim
Bir bekleyenim yok ki yanına gideyim
Bir dinleyenim yok ki derdimi diyeyim
Bir hayalim yok ki artık umut edeyim
( ASRIN HASTALIGI GALİBA YALNIZLIK VE ANLAŞILMAMA)
NECİP FAZIL ÜSTADIN KALDIRIMLARINI HATIRLATTI ŞİİRİNİZ..
KUTLUYORUM GÜZELDİ:
HÜZNÜ YÜKLENMİŞ SIRTINA EZİLMİŞ ALTINDA KASVETİN VE DERTLERİN.