BEN BİLMİYORDUM
Ben bilmiyordum
Bizim üst sokakta Bakkalın çırağı göstermişti bana On/dokuz numaralı ev Kapısı mavi boyalı Duvarlar siyah beyaz Camdan bakışı var dışarı eğilip gülümsemesi yetiyor Yüzü bir ay parçası Ah ulan ah bakkal çırağı yaktın hanemi Bilmiyordum bu kadar tutulacağımı Ve bu kadar adını anacağımı On/dokuz numaralı ev Mavi kapılı Siyah beyaz duvara ismi yazılı kız Adı sanı tanımsız Sormuştum oysa adın ne diye Duvara bakmıştı Susmuştu karşımda Siyah beyaz duvar Baş harfi kazılmıştı Derinlerden Duvar kazılıydı Duvarda sadece “B”harfi vardı Adını tekrar sordum Baktı yüzüme ay yüzlü kıyamadım tenine bakmaya Başımı eğdim Sordum adını Önce gülüşü doldu içime sonra sesi “bilmiyorum” dedi Kaçtı benden küçük bir kuş gibi Bakmadı ardına On/dokuz numaralı evde oturan kız Ah ulan ah bakkal çırağı yaktın yine sinemi Bir baktım halaylar kurulmuş aylar sonra On/dokuz numaralı evde bir kalabalık Sığındım bakkala sordum çırağa Ne bu ne diye Evleniyor abi dedi Sustum suçsuzdum Ama bilmiyordum Cesaret dedim toparlandım Kalktım hayde be Mahmut Katıl halaya dedim Yüreğim ağladı halay çekerken yandım Başımı kaldırdım Ağlıyordu göz yaşı isyandaydı O da beni seviyormuş Ben bilmiyordum |