bu gün pazar sessizliğe verildi düşlerim,
bir kır köşesinde,
uzanmışken çimler üstünde,
pazartesi sendromundan uzakta,
yalnız kendim var,
ne sevgili ne hüzün
nede vuslat yaşamayacak ruhumda,

koşarken özgürce kendi iç dünyama düşüncelerim,
ne iş kaygısı, ne evrak kokusu
duymadan uzanmalı kırlara,
savursun rüzgar saçlarımı,
ne makyaj ,
ne fön umurumda değil görüntü,

pazar keyfimi kaçırmaz ayrılık,
terk edilmişlik,
olsa da aklıımın bir köşesinde pazartesi sendromu,
bu gün pazar özgürlüğe,
kendime ve düşlerime ayrılmış gün,
sesssizliğe verilmiş düşlerim,
güller arasında yaslanmış bir ağaca
kendini dinlemekte bedenim

sevgilinin hasreti dursun bir yana,
hüzünler gitsin kutu köşelere,
iş kaygısı kalsın yarınlara bu gün pazar,
serpildim kendimce kırlara özgürce
salaş keyflerde bedenim