Terk
Koşarken peşinden sürükledim
Diz kanırtılarımı. Bir uçurtmayı uçurdum Mavilikte. O hep gökteydi,bense yerde. "İhtimali düşük bir aşktı işte." Ben demedim. Annem dedi. Acıyı yükledim uçurtmaya. Uçmadı. Aşk hafif miydi ki Havalanırdı ben onu aşıklayınca, Her defasında? Uçurtma takılı kaldı Kendi yükselttiğim dalların arasında. Oturup ağladım. Şikayetçi değildim. Gölge yerde sızlandım. Fazla olgundum,sevemedi. Çocuk oldum,beceremedim. Sevdiği kadın olamadım sanırım. Önümden uçurtması elinde bir kadın geçiyor. Ve ben ona diyemiyorum: "Senin de canın takılacak dallara, Boşuna uğraşma!" Uçurtmayı özgür bıraktığın anda, Mutluydun bu oyunda. "Onun uçmak isteği gök burada değildi." Ben demedim. Rüzgar dedi. Az önce kurtardı dallardan, Götürdüğü sevdiğimi. |
Ben demedim.
Rüzgar dedi.
Az önce kurtardı dallardan,
Götürdüğü sevdiğimi.
selam ve saygılar sunarım bu dizeleri yazan.tebrikler