Öyle bir uzun yol ki hayatta yaşanan,
Göz açıp kapayıncaya kadar geçer zaman,
Hep biz olduk garip dünyaya daima aldanan,
Doyamayacak gibi heveslerine kapılan..

Bir anlık için mutluluk için koşan,
Bazen umut bulup onu yakalayan,
Mutluluğa sarılıp kaybolup yok olan,
Sevinç ve üzüntülerle geçiyor zaman..

Ne var yok elde avuçta var olan,
Geldi geçti işte ramakla yaşanan,
Rüzgar önünde yaprak gibi savrulan,
Bazen ağlasa da gülmeleri yakalayan..

Fani dünyanın tecellisi görünen,
Küçük şeylerle bile sevinebilen,
Hayat çarkından inleyerek geçilen,
Geçip gidiyor zaman gelmiyor elden..

Zamanla arasın yol gösterecek ışık,
Yemeğin olmazsa neye karar kaşık,
Bir olursan hayata bağlanıp barışık,
Düzeltirsin istersen olsa da karışık..

İnsanoğlu sen, sen ol kapılma dünyaya,
Sıkı bağlan olmayacaklara bel bağlama,
Hüsrana uğrayıp başını taşlara vurma,
Biraz değerin olsun ucuza satılma…

Hep emelin mutluluk olsun onu yaşa,
Bağlama kendini fala, oka, taşa,
Unutma kendin yaratırsın karmaşa,
Olmayacak şeylerle hiç uğraşma..

Ne varsa elinde var, odur hazine,
Biraz olsun kendini vicdanını dinle,
Yaşamın güzel olsun o kalır hazinende,
Elinde ne varsa o gidecek sizinle..

Üç günlük dünyada mutluluk saadet ara,
Yaşam güzel mutluluğu yitirme ara,
Aydınlık, mutluluğu yok etme olursun kara,
Kendin tedavi et iyileşmiyorsa yara..

Sen, sen ol biraz anla yaşamı,
Biraz gününü yaşa bırak gamı,
Mutluluk ve saadet olsun yaşamı,
Her şey güzel olsun ganimet bil zamanı..