Şiirse PenceremizVar mı bir hiç için katlanmak hayata kucak dolaşıp boy atmak ve sonunda tek başına ölüme durmak olmamak yosun mu tutacak köle olup dizlerimiz varsın, küçük olsun mutluluk bulutlara çıkmasın ne var dizelerimiz kaleme sarılmak yazmak dolu dizgin çiçekleri hatta bir kuru dalı dokumak nakış gibi arı gören göz çınlayan yürekle yazdığı kadar kutsanır ellerimiz şiirle göğe kaçmak şiirleşmek boy vermek yalnız ve tek başına şiirle dokunmak ölümsüzlüğe şiirse penceremiz... |