Böbür’lenme Dostum

Kendini begenip böbürlenme dostum
Seni yönlendiren bir-i-leri var
Dünyadakı var olan bütün canlının
Hem ölmüşü hem diri’leri var

Nice ünlüler gördüm açlıktan öldü
Düşün akibetleri acep ne oldu
Dünya ona mı kaldı banamı kaldı
Kalanın ölmüşü gidenın dirileri var

Bak ne güzel çıkıyor avazın sesin
Dokun ses teline kesilir sesin
Hücrelere emir veren sen misın
Kalanın tını’ları gidenin hoş sada’ları var

Düşün hangi organın hangisi senin
Hangisinde emegin hangisinde terin
O mükkemmel aklın mükkemmel bedenİn
Bir-i-n emri bir damla’nın ona teslimiyeti var

Alttaki buzdağı Üstteki harı
Hepsi emrinde kışı baharı
Açılan çiçekten çıkan nektarı
Veren bir-i alan bir-i-leri var

Gökten inen rahmet indiren hak
Nasiplenir taş ile toprak
İncele hele ikisinede bak
Nasiplenen un ufak taş kaya irileri var

Sırrına mazhar olamam haşa
Boşuna olmuş diyemem taşa
Vursanda taşı dursun akılsız başa
Kainatı görmiyen göz iri’leri var



güzel bir şiir yüreğine sağlık