ŞEMSİYESİZ ÇIKMAZSIN!Her acı her arıza, Her yanılgı her kaza, Zannetme zarar verir, Alacak hanesine, Kâr diye kaydedilir. Aklın erenden beri Hesap et teker teker Başından geçenleri! Bakarsın ki sonunda Sen kârdasın bu işten. Uyandığında düşten, Oh.. çekersin sevinçten. Yaşadığın tecrübe Daima kazancındır, Istırap çeksen bile Bil ki o son acındır. Bulutları görünce Şemsiyesiz çıkmazsın Bir riyayı sezince O yana hiç bakmazsın. Harmanlayıp zihninde Aldandığın şeyleri, Gönül adaylarına Boşa giden reyleri. Bunları birer birer Listeleyip üzülme! Eğer yaşamasaydın Teslim olurdun zulme. Tecrübe deyip geçme! En büyük servet odur. Yoksa dağarcığında, Her şey artık sorundur. Aldatıldım, yanıldım, Acılarla kavruldum Diyerek feryat etme! Bunlar yoksa heybende Kâmil oldum zannetme. Erdem’e ermek için, Korkma, kokla elemi! Çile çek için için! Sakın kırma kalemi! Yazıyı sen yazmadın ki... Ne diye düşünürsün? Tevekkül olmaz isen Kafayı üşütürsün. Mevlam sana güç verir. Gün olur karlar erir. Dedim ya her aldanış, İnsana çok şey verir... Necati Dikmen |