gerdanında sabun kokusu
kaç aşk sığdı bilmem bu ömre
geride kalan acılara döl tutan zaman ve her veda öpücüğünde kuru bir karanfil kokusuydu ruhumu sızlatan daha iyisini ararken bana takılan kadınlar beyaz atlı serseriye işmar çekerken düşlerinde gözlerinin rengi belli olmasın diye hep güneşin arkasına saklandılar çakma aşklardan kirlenen ruhuma deva olurmu sanki bir iki umut kırıntısı sıktığım avuçlarımda yoruldum ama unutamadığım son vedadan kalan makamsız hüzzamda düşlerime kundakladığım bir çift okyanus yeşilinin buğusu ve beyaz güllere bezenmiş pembe gerdanında sabun kokusu |
geride kalan acılara döl tutan zaman
ve
her veda öpücüğünde
kuru bir karanfil kokusuydu
ruhumu sızlatan
Güzel ifadeler..Anlatım harika...Kutlarım...
Saygılar...