GİDİŞ
Güneş her gün yeni doğmadı
Dönek dünya bizi kandırdı Elimizde soldu çiçekler Beklemede kaldı böcekler Göklere doğru çıktı sular Döndü toprağa aktı sular Zamana esir oldu beden Ve bedene biçildi kefen Aynalarda beni yitirdim Yüzüme maskeler geçirdim Düne ait her şeyi çizdim Yarın diye hayaller dizdim Bugün ben bir varda yaşadım Vardan geçtim sırda yaşadım Elma,armut,karpuz,kavun,nar Haldaş oldu bana hep bunlar Bir parça idim bütün oldum Dumanı uçmuş tütün oldum Dem oldu rüzgarda savruldum Dem oldu semaya tutundum İndim indim çukurda kaldım Dost aradım kapılar çaldım Her kapı yüzüme kapandı Beynime sülükler dadandı Kemirir ha kemirir beni Dağ olsam da devirir beni Hayallerimi yele verdim Dünya malını sele verdim Dolu mu boş mu bilmem çıkım Sonu ya kurtuluş ya yıkım. Mehmet BULUT |