Ölüme Telaş-Ölmüş mü -Hayır -Peki nasıl -Can çekişiyor -Bırakın biraz konuşayım öyleyse... Buradayım İçimden çıktım seninle konuşmaya geldim Nedir bu acelen ölüme Yokluk yok edilebilir mi söyle Nasıl bürünürsün bu kimliğe Kayboluşu nerde beklersin sessizce Ben mi ölümsüz sandım seni Aşk ölümü mezara hapsetmek miydi Bir kez daha sorsan bana Yine bekle derim Telaşın kıyısında med cezire karışana kadar bekle Zamanı gelir gidersen sen Ben artık tüm soranlara Tek kavramı yokluğunda yaşatmak derim Kalbim Uyan Madem ölmemiş Can çekişiyorsun sadece Telaşını bırak yığıldığın kanepeye Başla şimdi gidişin seferine Kalk kalbim vadeler tamam ... Buyur hayat Konuştum Şİmdi içime dönebilirim Söz dinler olmuş kalbim Artık ben ölebilirim e.e |
Ölümle yaşam arası
bir ince çizgide
buluşturmak okuyucuyu
şairin sır defterinden olmuş
acıyla dersi buluşturmak gibi
kavuşturmak duyguya akla.
güzel olmuş
ellerine sağlık...