Bir oyundu tutuşmuştuk seninle
Sen anneydin ben hiç!
Öylece oynamışız seninle
Al yerine getiremediğin anneliğini
Ver hiçimi geriye

Masallar yazmışız her biri Kaf dağında
Ardını görmeye yürek yok
Her nedense sen dağların sahibi olmuşsun ben hiç'i
Al burnunun erişemediği yükseltilerini
Ver hiçimi geriye
Ver lütfen!


Sonra şehirlere adamışız sevdalıklarımızı
..ve şiirlere hapsetmişiz tutsaklığımızı öylesine
Sen şair, ben dizelerine tutuklu esirlerini
Yaz esiri olduğun dizelere esaretini
Ama lütfen..
Benim sana yazılmış şiirlerimi ver geriye!..
Ver lütfen..

Hani kelimelerimiz vardı bizde anlam kazanmış
Hani öylece oynuyorduk kelimelerle
Bu oyun seni sıktı biliyorum
Al duymak istediğin alkışlar tırmalasın kulaklarını
Ver benim içten söylenmiş suskunluklarımı!..
Ver lütfen..



Murat Kartal

davete katkım olsun istedim

sevgiler...

yüreğinize sağlık emeğinizi kutlarım saygılarımla