ÖYLE BİR YERİNDEYİM Kİ HAYATIN...
öyle bir yerindeyim ki hayatın
kıyamet başladı erkenden mahşeri cümbüş gönlü diyarım gitme vakti yakın, merhaba derken... öyle bir yerindeyim ki hayatın içtiğim sigaranın tadı yok dumanı ben tütüyorum…. Katranı benden katmerli.. Ölüyorum hergün sonra yeniden doğuyorum… Bedenim yorgun, bedenim dertli… Öyle bir yerindeyim ki hayatın beynimde sorularım zincirden asma konak biri geliyor birigidiyor… ben soruyorum ben yanıtlıyorum dillerim paslı , dillerim tutuk… ne desem ne söylesem bir ben duyuyorum. öyle biryerindeyim ki hayatın bir adım önüm lebi derya huzur bir adım gerim ateşten gömlek ne ölmeye geliyorum ne yanmaya endamım ömrüm kadar eski, yüzümde anlamsız bir nur. Sayıyorum bir gün geçti bir gün daha haydi…. öyle bir yerindeyim ki hayatın, bakışlarımda başka benler mevcut etmekte ellerimde başka çizgiler her gün demlenmekte burası karanlık burası zifir… içim kordan ateş ruhumda keşkelerden bir zincir… öyle bir yerindeyim ki hayatın başımda gençlik sevdam dün gibi canlı tatlı bir buse tadı var dudaklarımda tüm hatıralarımdan daha harlı… öyle biryerindeyim ki hayatın burası dar geçit burası kapı önü.. dudaklarım kapalı dillerim mühürlü… güneş yakıyor yakıyor da içimi sanırım bu son gündönümü…. S.B not: fotoğraf bana aittir.. |
Yüreğine ve kalemine sağlık..