KİMSEYE KALIR SANMA
Görmedim hiç bir bilge,
Kağnınındır o gölge, Hani onurlu belge, Kimseye kalır sanma Kalmadı çok YİĞİT’e, Makam benzer söğüt’e, Lüzum var mı öğüte? Kimseye kalır sanma Ne dedeye, KORKUT’a, Ne Tuğrul’a, Turgut’a, Ne Yusuf’a, Bozkurt’a Kimseye kalır sanma. Küçüğe Kocaman’a, Yoksula kodamana, Âdemoğlu adama, Kimseye kalır sanma Mutluya mutsuzuna, Günden umutsuzuna, Tatsız ve tuzsuzuna, Kimseye kalır sanma Hayta’ya ve Yörük’e, Kim çıkmış ki doruk’a, Kuvvet gelsin çarık’a, Kimseye kalır sanma Ne AK’ a ne Kara’ya, Vezir çıkar saraya Neşter gerek yaraya, Kimseye kalır sanma Ne Aliye Hasana, Ne asıp ne kesene, Son sözünü desene, Kimseye kalır sanma Kalmadı İsmail’e, Naim ile Naile, Arif’ ve de cahile, Kimseye kalır sanma Sayılır cahil arif, Arif edilmez tarif, Kime kaldı maarif, Kimseye kalır sanma Ne İhsana, Ahsen’e, Bütün âdem insana, Oğuz candan usana, Kimseye kalır sanma 26.05.2010 |
CEMİL DEMİR tarafından 6/11/2010 11:33:48 PM zamanında düzenlenmiştir.