GİRMEK İMKANSIZ
Düştün gözden iki gözüm,
Bir daha girmek imkânsız, Doğruydu, gerçekti sözüm, Bir daha girmek imkânsız. Ahde vefa bulunmaz mı? Kara yazgı silinmez mi? Hiç kıymetim bilinmez mi? Bir daha girmek imkânsız. Sana gölge olacaktım, Orda huzur bulacaktım, Sevgi ile dolacaktım, Bir daha girmek imkânsız. Kişiyi bağlayan sözü, Dışından bilinmez özü, Yokmuş bende dostun gözü, Bir daha girmek imkânsız. Kırkında ne ise insan, Bundan sonra olmaz Ahsen, İster mart ister nisan, Bir daha girmek imkânsız. Yırtarak attım sayfadan, Mutluluk gelsin tayfadan, Oğuz’um kurtul hayfa’dan, Bir daha girmek imkânsız. Nisan-2010 OĞUZSOYLUM |