CENNET KOKULARI SİNMİŞ ÖZÜNE
-Şehitlerimize fâtihalarla-
Cihada giderken korkup sinmeyen O içli, o zarif sözüne kurban. Ölümden korkup da geri dönmeyen Hakk’a can verirken nazına kurban. Bayrağına âşık, hem divânedir, Vatana adaklı bir pervânedir, Gündüz güneş, gecedeki ay nedir? İlahî nur doğan yüzüne kurban. Namlular söylerken ecel türküsü, Sana teslim olmuş ölüm korkusu, Burcu burcu sinmiş cennet kokusu, Gülü kıskandıran özüne kurban. Bazı demir yumruk, bazı bir volkan, Bazen şimşek olup düşmana çakan Ve kendinden geçip cennete çıkan, Kevser’de dinlenen hızına kurban. Allah şehitlerden râzı diyorlar, Şerefle dönene gâzi diyorlar, Kendini bilmezler mâzi diyorlar, Senin eskimeyen mâzine kurban. Bestami der: Sana bende olayım, Sıra bize gelsin önde olayım, Bâri himmet eyle ben de olayım, Senin ayağının tozuna kurban... Bestami YAZGAN |