MELEKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Uyuyan Güzel" ismini verdiğim ve çok sevdiğim biri vardı. Ne zaman arasam uykudan kaldırırdım bir ara. Sonra nedense gecenin bir körü aramama rağmen onu uyanık bulduğumda kaleme aldığım bir şiir.
Gecenin bir vakti geldi,
Yüzünde mutluluk açmış. "Rüya bu; gel, korkma" dedi, Dizinde yatmak da varmış. Gelmişken kalsın istedim; Zaten öyle yapacakmış. Aydınlandı birden yüzüm, Huzur onun yanındaymış. Neden gece gelmiş, sordum; Dedi ki, hep aklımdaymış. Fazlası var sanki dedim, Meğer kalbimi de çalmış. "Uyuyan Güzel"di adı, Yoksa uykusu mu kaçmış. Sonradan öğrendim, oysa, Melekler hiç uyumazmış. |
yüreğine saglık
kalemin daim yaşamın mutluluk olsun
sevğilerle...