SENSİZ BU ŞEHİRİN SOKAKLARINDA
Sensiz Bu Şehirin Sokaklarında
Bulmaya geldiğim geçmişte yittim Sensiz bu şehirin sokaklarında. Eski anılara daldımda gittim Sensiz bu şehirin sokaklarında... Hep öksüz kalıyor ayak izlerim Çalacak kapım yok yorgun dizlerim Buruk tebessümde sırlar gizlerim Sensiz bu şehirin sokaklarında... Bakışım bir saba nefesi arar Etrafımı toprak kokusu sarar Haykırmam susarım düşünce yorar Sensiz bu şehirin sokaklarında... Asla zulüm değil, ceza sözlerim Düşlerime yağmur sağlar gözlerim Bir uzak maziyi hala özlerim Sensiz bu şehirin sokaklarında... Dilim af çıkarır, gönlüm davacı Merhamete muhtaç sevda ağacı Umudun mavisi solmuş çok acı Sensiz bu şehirin sokaklarında... “Desinler! ” peşinde sanma, koşuyor Her hatıraya bir gölge düşüyor Kalbim çırpınıyor, ruhum üşüyor Sensiz bu şehirin sokaklarında... Telli turna gibi yalnız kalırım Her gün neşe satar, keder alırım Çok sevmekten ölen ilk ben olurum Sensiz bu şehirin sokaklarında... Özcan İşler |
Her gün neşe satar, keder alırım
Çok sevmekten ölen ilk ben olurum
Sensiz bu şehirin sokaklarında
Harika şiirnizi kutladım selamla Özcan bey gardaş.