MİNİCİK KUŞ
Pencereme kondu minicik bir kuş
Yalvaran gözlerle bana bakıyor Soğuk dondurucu çok da üşümüş Tir tir titreyişi yürek yakıyor İçeri gelsene mini mini kuş Kuş da olsan hayat dimdik bir yokuş Nereden gelirsin kötü vurdu kış Neden gözlerinden yaşlar akıyor Emin ellerdesin artık ağlama Ahı figân edip yürek dağlama Kıymet bilmeyene gönül bağlama Gecenin sonunda şafak söküyor Gönül yarasıysa çok zor bunu bil Bu hayat herkese olmuyor adil Ben de yaralıyım kalmadı akıl Kalbimin tezgahı hüzün dokuyor Karnın tok sırtın pek git güle güle Siz de bizim gibi verin el ele Bülbül çekti ama ömrünce çile, Halâ vefasıza sevda şakıyor Benimle kalsaydın iyi olurdu, Gönül aradığı dostu bulurdu Nilüfer de hayat dersi alırdı Umut bilmez,derdi ezber okuyor NİLÜFER SARP__________ |
hem tabiatı hem toplumu seviyor
çok güzel dizelerini ebğenerek okudum
artık çıka sürekli yükselmeli bilesin