RÜYAM
koştum, koştum
nefessiz kalana dek... cennet bahçeye girdim. başımı kaldırdım, gökyüzüne baktım, güller..gülleri gördüm rengarenk.. ellerimi açtım, kucakladım. ve koşuyorum yine merdivenleri çıktım tavan arasına tırmandım tozlu , örümcek ağlı bir minik pencere. paslanmış üç tekerlekli bisikletim kolu kopmuş bebeklerim kırık eski çerçeveler ve bir tozlu kutu.. içinde; babama ait gözlük dolmakalemi ve kemeri bu bir rüya mı? ruhumu hüzne boğan yoksa tozlanmış unutamadığım anılarım mı? pencerenin altında alev, alev yanan bir soba ve bacası tüten dumanları ve benim dumanla birlikte uçup giden geçmişim ... yine koştum ,durdum koşamıyorum kaldım ve artık koşamıyorum... bu bir rüya mı? yoksa... canan demirel |
Kutlarım değerli arkadaşım..