= SÖYLEYEMEDİM =
Düşürdüm gönlümü bir civanmerde
Ne yaptıysam geri eğleyemedim Lokmanda çare yok böylesi derde Onu çok sevdim de söyleyemedim. Bihaber olsa da hali/varımdan Sol yanım azapta aşk’ı nârımdan Aynalara küskün oldum arımdan Candan can böldüm de söyleyemedim. Kendimle hesabım olmadı bitmez Akıl aciz kalır mantık kâr etmez Kovarım sevdası gönlümden gitmez Çıkmaza girdim de söyleyemedim. Gönlümün helâli tenime haram Onun için azar günbegün yaram Açıldı vuslatla bozuldu aram Kahırdan öldüm de söyleyemedim. Kahrolsun olmazlar yoluma durdu Dört yanı aşılmaz çelikten surdu Kader yumruğunu çok ağır vurdu Korkudan sindim de söyleyemedim. Biliyorum benim suçum çok ağır İster kına beni istersen bağır Bütün öğütlere oldum da sağır İllâ sen dedim de söyleyemedim. Demek ki böyleymiş aşk denen çile Ateşe atladım ben bile bile Şirini aslıyı andım vah! İle Leylâ ya döndüm de söyleyemedim.. Şiirime tüm içtenliği ile can veren sevgili Sevinç İNAL hanım efendiye kalbi teşekkürlerimle.. |
VE ANCAK BU KADAR GÜZEL YORUMLANIR
AYAKTA ALKIŞLIYORUM ZEHRA HANIM
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK