Harfler ve hayat
A...
Başlangıç... Z’ye giden yolun başı... Bazen hüzün akar ruhumuza; bazen de sevinç Canımız yanar bazen Çatlar dudaklarımız aşk’a hasretten... Düşer yapraklar biteviye; ölüm yolculuğunda Elimizden akıp gider saniyeler; mazi denilen çukura doğru Fazla yaşamak mümkün değil ki; kaderimizden Gözpınarlarımız ıslak kalır hep; maziye hasretimizden Hüzün düşer bazen... Gam kervanı gibi dizili hatıralar üstüne Islatır yağmur damlası gibi gözyaşlarımız yanaklarımızı yol yol İşitmek istemez kulaklarımız hüzün nağmelerini... Nafile Jilet kesiği gibi kesilir ömrümüz aniden... Beklemiyorken Kulaklar sağır olur sevgi nağmelerine; yürekler uymaz ise Lâedri sözler yağar durur yüreğine insanın Muazzam bir yağmura eşlik eder o an; gözpınarlarında yaşlar Nirengi noktasını bulamayız ki; "hayat" denilen mefhumun Okşar durur ruhumuzu usanmazcasına; geçmişe özlem duygusu Ölüm şifa gibi gelir insana; mutsuzluk kokuyorsa saniyeleri Perişan eden aşk masalına mesken olur yürekler Ruhumuza bazen işkence gibi gelir; mutsuzlukla aldığımız nefesler... Sığınacak liman arar umutsuzca benliğimiz Şimşek gibi çakan aşk fırtınalarında Teker teker ölüp gider maziye; lime lime edilmiş zaman dilimleri Umutsuzluk kıyısında ölümü bekler; ümidini kaybetmiş olan hayat Ümitsizliğe tekme atmaya çalışır yine de; umut nağmeleri derinden Veda etmeye gerek duymadan akıp gider hayat serüvenimiz Yanaklarımızda ıslak birer uçurum gibi kalır; mazi kokar derinlikleri Zorlamaya gerek yok ki; istemesekte akıp gidiyor elimizden hayatımızın sahneleri... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |
Sığınacak liman arar umutsuzca benliğimiz
ya sonra dedim...ya sonra...Of hüzne boğuldum yine...Tebriklerimle dost kalemim saygıdeğer şairim.