İSYAN
İsyanları oynuyordum hergün
Kendime isyan ediyordum Kimsesizliğime ,yalnızlığıma Kaderime ,doğduğum güne İsyan ediyordum gecelere, gündüzlere Hergün doğduğu için güneşe Yıldızlara isyanım vardı Ne güzel ışık saçıyorlar diye Herşeyin karanlığa gömülmesini istiyordum Benim gibi karanlığa Işık olmayan, Güneş girmeyen bir evde Yalnız ve sessizce Ölmek istiyordum Cenazemde Kimse olmasın Sessizce gitmek istiyordum bu dünyadan Kimsenin haberi olmadan Belkide bir roman adı gibi İsyan günlerimde aşkı yaşıyordum Belkide yaşanan aşklara isyan ediyordum Ben niye yaşıyamıyorum diye Kendi kendime bu isyanlarım ne zaman bitecek diye Günlerce sorular soruyordum Umudum yoktu Ama seni bulana kadar Seni görünce hayatım değişti İsyanlarım aşka dönüştü Yıldızlara güneşe ısyanım kalmadı Ne kadar güzelmiş yıldızlar Ne kadar sıcakmış güneş İsyanlarımı seninle bitirdim Seninle hayata döndüm Aşkı seninle buldum Ve seninle yaşamak istiyorum. Tut ellerimden al götür beni Kimsenin olmadığı sadece İkimizin olduğu biryerlere Cennetimiz olsun Sadece bize ait bir yer olsun Hadi al götür beni ne duruyorsun artık Seninim işte tek senin...... |
Kalemine kuvvet. Güzel bir şiir. Tebrikler