ÖLÜM
oturdu gözlerime
baktı kara kara kucakladı hızlı hızlı aldı götürdü... dedim acele etme zamanım çok daha herşey yarım hayat bu kadar kısa mı? geride mi bırakacaktım? sevdiklerimi, güneşimi yıldızlarımı şu gülen ayı yani başıma mı yıkılacak masmavi gökkubbe... zengin fakir ayırmazsın güzel,çirkin demezsin gözünün yaşına bakmaz alır götürürsün... sevenleri ayıran sen kapı kapı dolaşıp can alan azrailsin.. kötüsün sen kötü ölüm ölümden kaçılamaz istersen peşimizi bırakmazsın yatakta , ayakta otobüste , trende evde, dışarda adeta gölge gibi.. elbisem ! üşüyor, üşüyorum beyaz bir bez hayır..sadece tül... evim! çatısı bile yok kara toprak kapkara er veya geç ora torağım , evim.. haydi! var git ya ölüm üzerime gelip yorulma vakit daha çok erken, gezmek, dolaşmak hayatı yaşamak istiyorum... hayır ...hayır... uzaklara gitmeyeceğim, taşlarda parçalanmayacağım, yaşayacağım, yaşayacağım... usulca bırak beni! yeni hayatımı yaşayım doya doya dolu dolu... canan demirel |
Kutlarım değerli şair...