Kara Trenin Dumanıyla...İstanbul’dan çok uzaklardayım Kara trenin raylarında Görmediğim bir diyara Yol aldım,içim sızlaya sızlaya Gurbet rüzgarları esiyor Gözlerimin içine Daldım solmuş anılarıma Sevdanın mabedindeyim Aşkın acı matemiyle Trenin camlarından Çiçeklenmiş mor dağlara bakarken Katar katar dizilince,yaşadığım gerçekler Vurdu gitti sol yanımdan Büyülü iğde kokuları doldu vagona Avuttu attı beni Sevdamızın bahçelerine Utanır oldum kara trenden Sayfalara sığmayan anılarım Nedendir bilmem ,benle beraber Trenin acı çığlıklarıyla Eski bavulumla Katran moru gecede İndiğim istasyonda Kara trenin dumanıyla Karışıp yol aldım Yabancı diyarın yollarına! Oya Gedik Kandilli |
kutlarım güzel bir şiirdi saygılarımla...