Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÇİÇEK AÇAN DİKEN
antalyam
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1114 okunma
ÇİÇEK AÇAN DİKEN
ÇİÇEK AÇAN DİKEN
Kalk kızım uyan çabuk Uyuma zamanı değil,vakit geç; Deyip uyandırdı Zilan’ı babası. Hızla kalktı Zilan,düştü yola. Çalışıp ekmek götürecekti; Sakat anasına ve kardeşlerine. Henüz on yaşındaydı ve yükü ağırdı. Yola düştü hanımının evine doğru. Hava soğuk ve karlıydı. Zilancığın ayağında bir terlik ve yırtık entari…. Üşüdüğünü bile bilmiyordu. Yanakları kıpkırmızı kesilmişti, Elleri yağan kardan daha soğuk. Sokakta hiç kimseler yoktu ondan gayrı Okulun önüne gelince biraz durakladı. İçini çekti şöyle bir baktı… Ama acele etmeliydi; yoksa hanımı kızardı. Koşa koşa gelip, kapıyı çaldı. Hanımı:”Nerede kaldın, çabuk gel”dedi. Zilancağız biraz korkak, biraz titrek, ses çıkaramadı. -- Çabuk kızım evi süpür, tozu al. Her taraf temiz olsun akşama misafir var. Ama onun kalbi bugün başka atıyordu. --Hanımım dedi Zilan; Okul nasıl bir yer hiç görmedim? Orada da temizlik yapılır mı? Bilemedim. Çocuklar akşama kadar ne yapıyorlar? --Haydi kızım elini işlet, işini yap! --Hanımım öğretmenler de kızar mı? --Bardakları kurula iyice parlat. Parlat ki konuklara ayıp olmasın. Bir kerecik okulun içine girsem, baksam . Haydi kızım masayı hazırla vakit akşam. İşini bitir;gecikirsen döver baban. Hanınım öğretmenler de döver mi? Deyince Zilan; bu sözden sonra hanım irkildi. Öğretmenler dövmezler yavrum, kalpleri şevkatle atar. İçleri çocukların sevgisiyle çarpar. Geçmişten gelip, geleceğe giden bir alevdir onlar. Alevki yalçın dağların buzunu eritir. Öğretmenler gecenin ıssız karanlığını bozar. Öyle güçlerdir ki uygarlığı açar. Karanlıkların dikeni ellerinde çiçek açar. Sevgilerine gökyüzünde melekler bile şaşar. Bıkmadan, usanmadan kollarını açar. Çocuklar büyüdükçe çabaları daha da artar. Kendilerinden evvel onlar için yaşar. Kazanıpta yediğimiz her lokmada onlar var. Onlar ki ellerinde meşaleyle yol gösterir. Onlar ki karanlığın ışığı, aydınlığın gülleri Onlar ki Atatürk’lerin, Arşimet’erin öğretmenleri Onlar ki sevgi, şevket zincirlerinin halkaları. Ben de okuyacağım hanımım be olursa olsun. Götür beni de okula, bu nasıl kutsal insan. Tutarım kalemimi kanayan elime aldırmadan. Ben de öğretmen olacağım; utansın babam. Not:Öğretmenler günü için yazılmıştır. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÇİÇEK AÇAN DİKEN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 28.6.2007 21:50:27
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1114
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Münir ÜSKÜDAR