sohbet
vakit çok geç olmadan
havalar kararmadan vicdanına kulak ver sonra çok geç olmadan insanlar neden bilmem doyumsuzlar doymazlar kalp kırmak marifetmi yerine koyamazlar yarın çok geç olmadan vicdanın sızlamadan nasılyüze bakarlar, sıkılıp utanmadan vicdan denen nimeti al eline okşarsın dağıt sevdiklerine sonra gene koyarsın ulu tanrım herkes e ayak vermiş el vermiş yürü ya kulum diye kimisine dem vermiş kimi si çok vicdansız kimisi de melekleşmiş bazısı sanki alev bazısı var hep güler kimi mahçup sıkılgan kimi sanki bir aslan kimisi yavan ekmek kimisi ballı çörek akşam pişmanlık duyar yarın hiç hatırlamaz ona buna çamur atar onlar insan sayılmaz. huzur olursa dükanda evde çare bulunur olduğun yerde seveceksen gönülden sev ruhuna bir can gele |