EcemEcem Ecem hem gündüzüm hem gecem Yıllar geçsede çözemeyeceğim bilmecem Seni yavaş yavaş ruhuma sessizce işleyeceğim Diyeceğim Ama korkarım sonunda ben kaderin tokatını yiyeceğim Öpmek isterdim gözlerinden başlayıp o tatlı burnunu Hiç tanımasamda bilmesemde ne tüyünü nede huyunu Aşk ile bölmek isterdim her gece senin derin uykunu Diyeceğim Ama korkarım sonunda ben kaderin tokatını yiyeceğim Ne diyeyim ne eyleyeyim bağlamışsın işte gönlünü bir salih e Olmuş nurtopu gibi oğlun, Allah uzun ömürler vere Melih’e Sen bakma hemen araya duvarlar sırlar ören Mikail’e Diyeceğim Ama korkarım sonunda ben kaderin tokatını yiyeceğim Carpmış işte sanada vicdansız hayatta kahpe felek Halbuki olmalıydın sen şimdi beyazlar içinde bir melek Beraberce el elle gülüşle cığlışla dilerken Rabbim den son dilek Diyeceğim Ama korkarım sonunda ben kaderin tokatını yiyeceğim Bu şiirim Ecem arkadaşıma bir hediyedir Sonsuz saygı ve sevgilerimle Mikail Nürnberg, 21.05.2010 söz-yazı mikail, alias deli çocuk e-mail: [email protected] msn: [email protected] |