BİR İŞÇİ.
BİR İŞÇİ
Hasret kalıyor gün ışığına ağırlığını taşıyor karanlığın Umutlu olması geride bıraktıklarına yaşama onu bağlıyor Temiz bir alev gibi yüreği,elleri kirlensede kömür karasından Günler geçsede unutulmayacak ondan ne varsa geride kalan Toprağın derinliğinde yücelir sade gönlü tüm zorluklara karşın Yaşamın sesizliğini bozar her yürek darbesi Duyamaz hiçkimse oradakilerin dışında bu sesi Dünyaları farklıdır karanlığı aydınlatır o inancın gücü Kimi paylaşamaz yukarıda kimisi paylaşır yerin altında yürekden herşeyi Toprağın derinliğine ışık olur nur olur yücelir farklı gönlü tüm zorluklara karşın. Mehmet GÜCÜYENER. |
Saygılarımla...