YAŞARKEN ÖLÜ OLMAK
Doğrumu duyduklarım sen mi söyledin bunu
Sözlerin zehir gibi imkânsız karşı durmak Nasıl unutur insan sevdanın kokusunu Reva değil sevene böyle yabancı olmak Sevmenin değerini bir gün sende anlarsın Kapanıp yatağına kaderine ağlarsın Hatıralar aklında geçmişini ararsın Pişman da olsan artık zordur huzura varmak Bakmaya kalkma sakın aynalar küser sana Bin bir türlü engeller çıkar hayat yolunda Adım adım yaklaşır ömrün son hazanına Geçmişte kalır her şey boşuna hayal kurmak Paramparça yüreğin umutların yıkılır Arasan da boşuna ufukların kararır İnanamazsın sende betin benzin sararır Hoşuna gitmez elbet yaşarken ölü olmak. |