===DÜŞMAN DÜŞMANDIR===Masal buya: yılanla-tilki birbirlerine düşmandırlar Bir gün yılan suya düşer; İmdat çığlıkları bütün ormanda yankılanır. Hayvanlardan hiç biri, koşmaz yılana yardıma; Sevinirler yılandan kurtulduklarına; Buna en fazlada tilki sevinir, Düşmanımın yok oluşunu seyredeyim der; Sevinçle gider, nehrin kenarına; Seslenir yılana, gür sesiyle: _hey yılan, bunca kötülük yaptın; Ufak bebeleri, zehirledin; Herkesin aşına ağu kattın; Bir gün ormanı yakmaya kalktın; Beni öldürmek için ne kalleşlikler yaptın; Dar etmiştin bana koca dünyayı. Bak işte sen, ölüyorsun, ben seviniyorum; Dünyanın genişliğini, yeni fark ediyorum. Mutluyum, mutluyum.mutluyum. Artık gelecekten, bende umutluyum. Yılan bakar ki, post pahalı, Başlar tilkiye yalvarmaya: _ben seni çok severdim arkadaşım, Düşman ettiler birbirimize, bizi kardeşim; Gel kurtar ne olur beni? Ormanın kralı yapayım seni. Tilki bir anda gevşedi: _gerçek mi söylediklerin dedi. Yakalamıştı, tilkinin zayıf yanını, Vaat etti, dünyanın sultanlığını; Başı döndü tilkinin, attı kendini suya, Gidip yılanı sardı boynuna; Bin bir zorlukla yanaştılar kıyıya; Yılan yine yaptı kalleşliğini; Sıktı tilkinin boynunu, kesti iflahını; Şaşırmıştı tilki, korkuyla sordu: _bu öfke, bu kin, neden ve niye? Niyetlendin biliyorum, beni, öldürmeye; Ne ola ki, bunun nedeni? Bu mudur, seni kurtarmanın bedeli? Yılan kahkahalar atarak, tilkiye döndü: _hey benim, akılsız düşmanım; Başını döndürdü, benim vaatlerim. Düşünmedin kendinden başka kimseyi, Hak ettin sen, çoktan ölmeyi.. Tilki kullandı kurnazlığını: _tamam kabul, yılan kardeş ben haksızım; Ölümü hak eden bir bahtsızım. Senden son bir dileğim var, ne olur kırma; Yüzünü son kez görmemi, ne olur çok görme; Yılan tamam der, kaldırır kafasını, Tilki koparıp atar, yerden yere yılanın kafasını. Tilki bir oh çeker ve şöyle der: Bütün kalleşlerin sonu budur, Düşman vaatlerine aldananlar aptaldır; Düşman düşmandır! Yılmaz Çelik |
kaleminiz daim olsun
sevgilerle kalın