ÇARE/SİZHasretin garip yolcu, gönlüm ona bir hancı Her seyyah hanımızda durdu geçti çaresiz Yardan ayrı kalmışım, yürek yakar bu sancı Hançerin zehre banıp, vurdu geçti çaresiz Gönlüm seni sevmenin, erdi bütün zevkine Sevdan acı verdikçe, şevk katmışım şevkine Ferman verdin sıladan, yad ellere sevkine Hasret doldu yüreğim, burdu geçti çaresiz Matem düştü sineme, derdi katmer eyledik Merhametten mahrumuz, türlü çile peyledik Boyun eğdik kadere, başka naptık neyledik Kahpe felek bin tuzak, kurdu geçti çaresiz Ruh bedene sığmadı, dara düştüm sıkıldım Derde çare ararken, fersiz kaldım yıkıldım Bir çift gözün hapsinde, zindanlara tıkıldım Vefa bilmez yar beni, sordu geçti çaresiz Kimse bilmez derdimi, hep tenhada ağlarım Yürek düşmüş ateşe, köz üstünde dağlarım Kahırlandım yıllarca, geçti gençlik çağlarım Tıkır der ki bu hayat, yordu geçti çaresiz Damarda kan kalmadı, sordu geçti çaresiz 20 / 05 /2010 Soma |