BU CAN NE YAPSIN
hasta yüreğime
gelde ilacım ol anlamaz bu hekimler dinlemez beni çare kendilerinde sanırlar bilmezler seni bölselerde yüreğimi görmezler seni sen görürsün ancak aynadan kendini sensiz bu bedeni bu can neyapsın.. ecelim olursun hekimlere bırakırsan gelde gir aynadan ilacım ol.. ...........zekeriya kavraz...............17...01.........19/05/2010....... ....................................................................................................... .......................................................................................................... ................................................................................................................ |
gelde ilacım ol
Eğer aşk yoğun olsaydı iki taraf içinde, yürek hasta olmazdı havalarda gezerdi ikisi de bence. Aşk, hastalıklı bir duygu fakat karşılık bulsaydı eğer kuracağı cümle gel ilacım ol olmazdı. Yıldızlardayız, denizlerde danstayız falan olurdu. Aslında kendimden yola çıkarak yorum yapıyorum, sizin için değil de şiirde anlatılana yorum yapıyorum tabi kendi gönül gözümle. Şiirin içinde geçen satırları benim de yaşamışlığım var. O dönemlerde ben daha çok özel duygular taşıyordum karşı taraf için ve gelsin ilaç olsun doktorluk durumuma diye düşünüyordum.
Sanki bana bu aşkda seven tarafın şiirin kahramanı gibi geldi. Karşı rafada ilaç olacak kadar değerli fakat davet bekliyor, kendi koşmuyor bu güzel duygulara. Şiir, bana bunları hissettirdi. Sona yaklaşmak derken kastettiğim ya sevilen, bu denli çok sevgiye ilaç gibi gelecek ve aşk gerçek bir aşk olacak. Ya da ecele yaklaşan sevdalı aşkın evrelerini tamamlayıp vaz geçecek. Sona yaklaşmak derken acı bitecek yakında demek istedim.
Tabi bunlar benim hissettiklerim, şiiri okuduğumda. Belki hepsi hayal ürünüdür ve yorumlar da şiirde kalır.
Acıları olsa da aşk çok güzel bir duygu bence. Umarım aşksız ve sevdasız kalmazsınız.