"Söz"üm kâfi gel...
Gündüzlerin ardı şafak vakti !
söker boynunda umutlu yarını düşler sevdasını ya bir akşam vakti , ya kuşlukta ... sevdam umudsuz.. "altı kırmızı ile çizili" tırnak arsında ömrüm ! geçerken pırangalı yıllardan , umutsuzluk dikenlenirken gönlümde ; heyhat sloganları anlam bulur... way gurban sevdayı "gayri resmi" yaşar bu yürek... sevdalısından uzak bilinmezler salar öteki olmuşlara... sevdam ötekidir! berikinden habersiz sevda abı hayat, "bezirgan" yanlız nacar taşır bedeni hayına, kahpeye aldırmaz düşer toprak kokulu yollara üstünde "hayın" damgası ile... ( "mem" de belirtmemişmiydi sevdasını "zin"e ) Zin ! kokar sevdası mem yüreğinde... nacar olur yüreği ; düşer sevdasına Gayri ölüm getire... düşler ölümü , gayri ben götüre ! gider hayına... Umut İslam Ayar |