BENİM İÇİN BEN YANAMAZKEN
Benim için ben yanamazken
Tutuştun alevimle Kan ağlıyorum tükenirken Bakamıyorum gül yüzüne Tutuştuğun yerdeyim Ateşlerin içinde Kalbim donmak üzere Sensizliğinde Ağlıyorum sen yokken Sönmeyen alevinle Aydınlanıyor güneş İçimdeki ateşle Senin aşkın eritti Benim sevgimi bende Yok oldu hayatım Seni gördüm günde |
bir şair daha kazandığı için bu mekan çok iyi
olmuş şiirinize gelince
tadındaydı imgeleriniz duru ve netti sade şiirin güzel bir örneğiydi elinize sağlık