Sultan II. Abdülhamid döneminde, sâdece Kadınlara verilen ŞEVKAT NİŞÂNI fotoğrafına
Bakınız: www.eskipara.com/osmanli-madalyalari/page_05.htm

(12- 18 MAYIS HEMŞİRELER HAFTASI)

Başını yastığa, koyduğun zaman,
Yanında bir melek, Beyaz Hemşire,
Çâresiz; doktora, gittiğin zaman,
Bakarsın yetişir; Beyaz Hemşire…

Kolunu ilâçlar, o güleç yüzle,
İğnesi incitmez, hafif eliyle,
Morâl verir; nârin, kibar diliyle,
Tedâviye başlar; Beyaz Hemşire…

Kendini yitirsen, bilincin gitse,
Ameliyat olup, bir parçan yitse!
Yeniden doğmuşça, sağlığın gelse,
Ençok O sevinir; Beyaz Hemşire…

Gece- gündüz demez, Ana gibidir,
Şifâ dağıtıcı, ilâç gibidir,
Rûhuyla tedâvi, şevkat; işidir,
Doktor yardımcısı; Beyaz Hemşire…

Öyle akıllıdır, doktor vekili,
Eczâcı Kalfası, her profili,
Uzaktan- yakından, tam bir dost eli,
Hasta meleği’dir; Beyaz Hemşire…

Kadir. Yeter, bitmez; Melek yazmakla,
Düşmeyen olur mu? Hasta- yatakla,
Minnet duymak yetmez; günle haftayla,
Yıl boyu Melektir… Hayat: Hemşire.

Kadir Yeter. TRABZON.

AÇIKLAMA:
Beyaz Hemşire adlı şiirim; Şairi yazılmak sûreti ile yayınlanması serbesttir.
Bu, bir taahhüddür.

Trabzon, Türksesi Gazetesi`nin 27.9.2006 Çarşamba gün ve
11296.sayısının 4.sayfasında yayınlandı.


SİTEMİZDE İLK YAYINI:
08 Şubat 2008 Cuma
w.edebiyatdefteri.com/siir/86951/beyaz-hemsire