S O N Ş İ İ R...
SON ŞİİR’imi henüz yazmadım,
ağlayamıyorum şimdi. kuruyan sinemde dizelere yer yok, son şiirimi yazamam, ölmek için erken, gitmek için geç... sevmeyi unutturdu yaşam, sokaklar dolusu şiirle vedalaştığım gün hala taptaze, sahi sevmek nasıl birşey? güz gelince sararan, baharda çiy tanelerine karışan yemyeşil bir tablo mu? herkesin bir SON ŞİİR’i vardır bir de son durağı... benim şiirim, gözlerindeki masum kavgalarımızdı. senin şiirin çaresizlik, son şiirimi yazamam şimdi, ağlamaya takatim yok... sevmeyi unutturdu yaşam, sokaklar dolusu şiirle vedalaştığım gün hala taptaze... Ahmet Hamdi Metin |