Bilirmisin be anneBilirmisin be anne Nasıl isterdim başımı koymayı dizlerine Akarken çektiğim uçsuz buçaksız acıların yaşları Okşamanı saçlarımı o kınalı ellerinle be anne Bilirmisin be anne Nasıl isterdim bir gün olsun candan bana oğlum demeni Unuturdum kafama bilmem kaç defa vurduğun yemen’i Öpseydin bir defa olsun şu yaşlı gözlerimden be anne Bilirmisin be anne Nasıl isterdim sevgi ile sarılmayı o güzelim boynuna senin Alırken o tatlı dilinle günahımı benim Akarken ihanet yaşları gözlerimden be anne Bilirmisin be anne Nasıl isterdim bilmeni senin sevginden yoksul büyümenin acısını İnsan en kötü rüyasında bile düşünemezken bacısını Attın sen beni karanlık iftiralar denizinin dibine be anne Bilirmisin be anne Nasıl isterdim bu gününde sana bir buket gül almayı Kendi canından öz değilde öveyi evladın olmayı Belki, belki ozaman anlardım senin bana karşı tavrını be anne Sonsuz sevgilerimle Mikail Nürnberg, 09.05.2010 söz-yazı mikail, alias deli çocuk e-mail: [email protected] msn: [email protected] |