VAZGEÇ GÖNÜL
Gönül vazgeç, bu sevdadan,
Su görmüş tuza döndürür seni… Alnına yazmamışsa Yaradan, Mangaldaki köze döndürür seni… Yeşilken dönersin kupkuru dağa. Hazan düşer baharda yaprağa. Diri diri sokar seni toprağa. Yollardaki toza döndürür seni.... Sanma ki o yar senin gezegenin. Karşılıksız sevgi olur senin ezenin. Bozulur durur işleyen düzenin, Ayar tutmaz saza döndürür seni… Sanma ki bu yürek demirden. Sevmiyorsa ne gelir elden. Sevmeyen insan anlamaz halden Çöplükteki beze döndürür seni... Sevme gönül, seni sevmeyen yari. Budur garip MEHMET’ in kaderi. Üşütür, olurda kutup rüzgarı, Yaz gününde buza döndürür seni… _______ MEHMET ASLAN________ _______ Sarayköy,09.05.2010 ______ |