BİLESİN
Sen gittin gideli gülmedi yüzüm
efkar oldu dünya her taraf hüzün kadere selam söyle dedi gözüm yapraklar döküldü gelmedi güzün bir seneyi de devirdik ömürden gelecek seneye yaşar miyiz bilemem aldı götürdü kalbimi vurgun den gel dedi bana uzak elde dir gidemem hala bir kor gibi yanıyor tenim şarap tadında dokundukça kanıyor gecelerde düşlerinde bakan benim uzak yollara daldı gözlerim yaniyor veda etmeden ayır diler bizi giderken yaşlarımız hiç dinmedi ki gülesin yatağın da sıcak yeller eserken yorgan oldum sardım seni bilesin |