NE SEN ANLADIN BENİ NE DE BU SEVGİSİZ SOKAKLAR
NE SEN ANLADIN BENİ NE DE BU SEVGİSİZ SOKAKLAR
Gülemediğimiz, Gecelerden bir gün… İşte seni anlatmak bile ,beni Heyecanlandırırken sen bana sus demesini bildin. Evlerin çatılarından sana yüreğimi anlatacağım dediğim zaman, Sen ardına bakmadan gülebildin haliyle. Gecelerden öpücük bıraktık yarınlar için , Ama sende geceler gece içinmiş. Birimiz sokak lambalarından sigara dumanını çektik içimize, Diğerimizde de içki kadehine şerefine demeyi bildik. Sabahlar gürlerken yansız bir kol gibi, Üzerimize doğan aydınlığa küstahça haykırdık. Hem de diz çöktük ya , İşte acınmıştık birbirimize. Şimdi gömlek elinde giderken, Kravatlardan ördüğüm düğümü,çözmeye başladık. Bu şehir üşüttü,sevgiler dört duvar kaldı. Ne sen anladın beni Ne de bu sevgisiz sokaklar. FATMA GÜLER 22 NİSAN 2010 |