ELLERİNDEN AYAKLARINDAN ÖPERİM
Bir günümüz hergün,her günümüz birgün olsa
Her günü çocuklarımın anasının derim O gül yüzlümün kaşı çatılsa yüzü solsa Benim için olur o gün en büyük kederim Aşkım dert ortağım evimdeki bereketim Onunla başlıyor evimdeki hareketim Cennet olur onun varlığıyla memleketim O yanımda olmazsa dünyayı terkederim Bazı şarlatanlar analara çiçek alır Anaları yaşlılar evinde yalnız kalır Böylece bir çiçekle gönlünü aldım sanır Fırsat verilse bunların kökünü keserim Anam hatırana şiirler yazdım diyemem Dünyada sen giymezsen ben elbise giyemem Senin yemediğin sofrada ekmek yiyemem Yüzünün gülmediği günler acı çekerim Acı sancı çekerek beni doğuran anam Gece uykusuz pak sütüyle doyuran anam Sevgiyle şefkatle büyütüp yoğuran anam Senin ellerinden ayaklarından öperim GAZİ ÖĞRETMEN CEMAL ÜNLÜ |
bu şiirınıze yorum yapmak-da zorlaniyorum ne yaziki bu bir gercek yaşlılar evinde anesı yada babası Gün ola devran döne aslında kendisı icin bu sonu hazırliyor fakat farkında Deyil Enayi. gün gelir kendi evlatları aynı-şey yapacaklarını düşünmiyor. ANA sözü düyünca sol yanım aciyor gözlerim doluyor boğazim dıkaniyor yutkunamiyorum BEN ANNEME doyamadım doysun karatoprak .sevgilerimle esen kalin ..