BİR İNSANBir insan tanıdım taa oralarda, Kapalı cevher,masmavi deniz gibi. Dudağından dökülen sözcükler, Sevdalarımın türküleri gibi... Yalnız durgun ve sessiz, Vurgun yemiş kimsesiz, Aşklarıyla örselenmiş, Türkülerimin dilleri gibi... Bir insan tanıdım taa oralarda, Kaderi yalnızlık, Denizlerine düştü gözleri, Birtek resimde ağlıyordu gözleri... Durgun bir deniz gibiydi, Ufukta kayboldu sureti, Martılar gelip geçiyordu üzerinden, Anladım ki dünyası;yaptığı eserleriydi... Aşıktı tüm doğaya, Taşına toprağına, Denizine deryasına, Yaşantısından yaşayacaklarına... |