küçülemedimsöyleyecek sözüm çoktu sana bırakıp gittin bir veda etmeden çekip gidişine üzüldüm amma beddua edecekkadar küçülemedim uykularımın kaçtığı gecelerde çok üzüldüm aklıma geldikce gidişin boğdu inanki hüzne beddua edecekkadar küçülemedim hep umut oldun besledim içimde ne olur söyle bileyim suçum ne yoldaş sanmıştım seni ömrüme beddua edecekkadar küçülemedim gidişin hüzne boğmadı desem yalandır duyduğumda ağlamadım desem yalandır ne olur bir haber et beni umut landır beddua edecekkadar küçülemedim sabrım çoktur bilirsin beklerim seni seven gönülde geçermi aşkın demi yükledin üstüme gittin kederi gamı beddua edecekkadar küçülemedim hasan gençay |
bırakıp gittin bir veda etmeden
çekip gidişine üzüldüm amma
beddua edecekkadar küçülemedim
Kocaman yüreğin içi pamuk gibi yumuşak bir şaire de bu yakışır zaten. Yüreğinin pınarı her daim aksın...