Ölüme Son VedaKader ayırmıştı onları hayat sevenlerin yanında değilmiş.. mahur besteler hüzünle çalmaktaydı o yüreklerde sızıydı ayrı diyarlarda olduklarından... yokluğunda gönlümün ateşi de sönmüştü.. sevgiliye mezar olacak kadar sevmekteydi delicesine.. ölümün son nefesini verirken kasvet çökmüştü bütün ağırlığıyla üstüne.. gam yükü ağırlığı da.. mücadeleler ; çırpınışlar, sevgileri bir arada tutmaya yetmemişti tertemiz aşktı ağırlığınca sevgilinin uğruna ölecek kadar severken, yıllar yılı beklemişti gözlerinde bulmuştu yine orda kaybetti aşkı, sevdayı hep aradığı o sevgiydi kutsallığında.. susamıtı sevgiye kana, kana içmek istiyordu ne paraya,ne pula, değer vermedi maneviyattı aradığı.. aşkını; ölümsüzleştirmek istiyordu.. aşkının ölüm fermanı verilsin istememişti.. cezası kesilmişti sessizce, hesabını soramazdı elbet sevgisinin; ağırlığını taşıyamadığını düşünüyordu çöktü üzerine enkaza dönerek ruh bendenden çıktığında canımın içi sendin dedi ve yaşlı gözlerini kapadı... yaşlar anında donmuştu kristalleşerek. ölümün dek noktasıydı... rotasız bir yolculuğa çıkmıştı sonsuza kadar... ölüm uykusuydu gittiği yer son vedayla... YASAKLIYIM SANA 05.05.2010-24.00 |
Sonsuza kadar...
Dönüşü olmayan final
Yüreğinize saglık
Çok saygılar