...SEN YAPAMAZSIN...
Araya mesafeler korum deme sakın gülüm! Sen yapamazsın
Rüzgârlar ölümüne tufanlar olup eserken, tüm bedeninden Çok acılarda da ham yandım, çok çamurlara da hep bulandım ben Tüm yollarını da yaksan yıksan, bensiz dünyalara da erişsen Yüreğinde yanan ateşi, deryalar da döksen söndüremezsin Seni öylesine özümle sardım ki tüm bedenden, sökemezsin Kahırlar oldun patladın içimde, sen bırakıp da gidemezsin Benim yerime hazineler sunulsa, tercih bile edemezsin Dur durak da bilmez, aşkının haykırışları ile sen koşardın İçindeki alev alev yanan yangınla, sen bana hep coşardın Acıların da seni, göçük altından çekip çıkartan da benim Hayatımı da senin uğrunda, bir pula düşüren de bu elim Sen yüreğimin içinde filizlenip döl verdin, çınarlar oldun Baht karanlığında, ufkuma şavkını kendi elinle sen sundun Ruhuna canımla derman olup, yoluna tüm ömrümü tükettim Sen bu tatlı gönlü bırakıp da, acılarda kalamazsın yârim Dağların delisinin delisi, külhan yetimi bir garibim ben Rüzgârımı da, içine sıcacık akan bu varlığımı da sen İçinden bir çırpıda bu kor yangını, söküşte çıkaramasın Sarıp hissetmekten vazgeçip, kalbini bir tutuşta atamazsın… (03.05.2010)AZAP... |