SEN YADA SEN


Yalnız sana ödün verdi
Kişiliğinden yüreğim,
Öyle çok sevdim ki seni,
Kollarımı boynuna dağil,
Ayaklarına dolayacak kadar sevdim.
Senden başkasına canım dediyse
Lal olsun ağzımda dilim.
Senden başkasına dokunacak sa tenim,
Musalla taşına uzansın bu bedenim.
Seni böylesine severken,
Sessiz sedasız giden sendin
Olsun.......
Yinede suçlu ben olayım.

Biliyormusun.........?

Meğer ne çok sevmişim seni,
Duygularımdan utanıyorum,
Mahçubum kişiliğime.
Hiç bir şeye boyun eğmeyen ben,
İki büklüm olmuşum,
Sana olan aşkımın önünde.
Dayanamadım sensizliğe.
Ayaklarıma dedim kalkın....
Düşün önüme.
Haydi gönlüm..sende hazırlan.
Yinede biz gidelim,
Sevgiliye bir merhaba demeye.
EVET.......
Bunların hepsi senin eserin.
Yakıyor beni sendeki sensizliğim...


öncelıkle bana bu denlı buyuk bır onuru yaşattığınız ıçın teşekkur ederım...muhteşem şiiriniz küçük bır parcası bıle olmak benı düşünemıyeceğınız kadar mutlu etti...aşkın çıkmazlarında aşka teslım olmanın nedemek olduğunu bu şiirde bır kez daha yaşadım....aşkın buyukluğune bende boyun eğiyorum...her damlada aşkı ruhuma davet edıyorum...şiirin bu yönu bence alabıldığıne teslımıyetcıydı..aşk zaten tam bır teslımıyetle yaşanmalı..aşk tek bır duyguyla anlaşamaz hatta onun savaşır oda çok bıldık gururdur...gurur ve aşkın arasında kalanlar...aşkın lezzetını hıç bır zaman anlayamıyacaklardır....bende aşkı secıyorum aynı şiirinizde olduğu gibii....EY AŞK ölde ölelim...
harıka bır şiir bu....teşekürler ve tebrıkler